GOSPEL READING: MATTHEW 9:14-15
Fasting was one of the main religious practices of the Jewish religion. It was a sign of their belonging to the religion and their adherence to the religion. Pharisees fasted twice a week (Lk 18:12). This was supposed to remind the Pharisees of the destruction of the temple. Fasting was to a certain extend remind the the negative side of their life (sin, destruction etc)
Jesus replied them saying that the bridegroom is with the disciples and hence there was no need for them to fast. Presence of the bridegroom is a moment of celebration. This is so in any culture and in every culture. There is no culture that mourns the wedding feast and of the presence of the bridegroom. Fasting in itself has no value; its relevance is only in relation to something or some event or someone.
நோன்பு இருத்தல் ஒரு நிகழ்வோடு அல்லது ஒரு நபரோடு தொடர்புள்ளது. பரிசேயர்கள் கூட வாரத்திற்கு இரண்டுமுறை நோன்பிருந்தார்கள் (லூக் 18:12). அதுவும் எருசலேம் கோவில் இடிபட்டதற்கு வருந்துவதற்காக. மணமகன் சீடர்களுடன் இருப்பது மகிழ்வான நிகழ்வு. அங்கே வருத்தத்திற்கும் நோன்பிற்க்கும் நேரமில்லை. நோன்விற்கும் பொருள் கொடுப்பது மணமகனே.
