GOSPEL READING: MARK 4: 26-34
One of the mysteries of nature is that when a seed is sown it springs up and grows and the man does not know how it does. God who is the author of nature knows it all. God carries on his work insensibly and without noise, but insuperably and without fail. Man is a passive (in a sense) admirer. So also the kingdom works.
The work of grace is small in its beginnings and comes to be great and considerable at last. The beginning of the kingdom is very small. But the completion of it will be great. The beginning (the seed) when compared to the growth (a big tree) is unexplainable and incomprehensible. God’s ways are so.
இயற்கை நிகழ்வுகளே மனிதனின் சிந்தனைக்கும் புரிதலுக்கும் அப்பாற்பட்டது (விதை வளர்தல்). கடவுளின் செயல்கள் (மனிதன் எதுவும் செய்யாமலே நாள்கள் நகர்ந்து செல்கின்றன. அவருக்குத் தெரியாமல் விதை முளைத்து வளருகிறது. முதலில் தளிர்> பின்பு கதிர்> அதன் பின் கதிர் நிறைய தானியம் என்று நிலம் தானாகவே விளைச்சல் அளிக்கிறது.) மனிதனுக்கு வியப்பே. இறையாட்சியும் கடவுளின் செயல். மனிதன் அறியாமலே அது நிறைவை அடையும்.
