Breaking the Word

GOSPEL READING: LUKE 17:7-10

‘We are unprofitable servants; we have done what we were obliged to do.’

Whatever we do in the service of Christ, we must be very humble, and not imagine that we can merit any favour at his hand, or claim it as a debt. We are all God’s servants (his apostles and ministers are in a special manner so), and, as servants, are bound to do all we can for his honour. Our whole strength and our whole time are to be employed for him.

As God’s servants, it becomes for us to fill up our time with duty, and we have a variety of work appointed for us to do; we ought to make the end of one service the beginning of another. We have to do our work and continue to do so until the master gives us the required rest.

நற்செய்தி வாசகம்: லூக்கா 17:7-10

‘நாங்கள் பயனற்ற பணியாளர்கள்@ எங்கள் கடமையைத் தான் செய்தோம்’

நாம் செய்யும் பணிகள் அனைத்தும் நமது கடமைகள். கடவுள் எவ்வகையிலும் நமக்கு கடன் பட்டவரல்ல. ஒரு பணியின் முடிவு மற்றொரு பணியின் தொடக்கமே.

GOSPEL READING: LUKE 17:1-6

And if he wrongs you seven times in one day and returns to you seven times saying, ‘I am sorry,’ you should forgive him.”

Sin is a reality. It is there in the world and it will be there (Things that cause sin will inevitably occur). But man should not be the cause for the inevitable to happen. Man should not induce the other to sin. Death rather than sin. Man should prefer to die than be the cause for sin.

Forgiveness should also happen. It should be a reality. Forgiveness should become part of the nature of man. One should be ready to forgive seven times which would imply continuously and constantly. Forgiveness should become a second nature to man. Only a man of faith will be able to forgive the same person doing the same mistake seven times a day.

நற்செய்தி வாசகம்: லூக்கா 17:1-6

ஒரே நாளில் அவர் ஏழு முறை உங்களுக்கு எதிராகப் பாவம் செய்து ஏழு முறையும் உங்களிடம் திரும்பி வந்து> ~நான் மனம் மாறிவிட்டேன்| என்று சொல்வாரானால் அவரை மன்னித்து விடுங்கள்”.

பாவம் மனித இயல்பில் கலந்துவிட்டது. ஏன் தவறுகிறான் என்று அவனுக்கே தெரியவில்லை (நான் விரும்பும் நன்மையைச் செய்வதில்லை@ விரும்பாத தீமையையே செய்கிறேன் – உரோமையர் 7:19). பிறர் பாவத்தில் விழ மனிதன் காரணமாக இருக்கக்கூடாது. மன்னிப்பது மனித இயல்பாக இருக்க வேண்டும். மன்னித்துக்கொண்டே இருக்க வேண்டும்.