GOSPEL READING: MATTHEW 18:12-14

Amen, I say to you, he rejoices more over it than over the ninety-nine that did not stray.

Jesus is taking an example from the shepherds. Probably he was addressing the shepherds. However the Israelites were all shepherds; and they were semi-nomads by origin. Sheep was their world. Every minute they thought about it. Their life depended on sheep. They changed their life style and they moved about according to the need of the sheep.

Sheep was precious to them and if they lost one they would go to any extend to get it back. Jesus understood the mind of the shepherds. He knew their life style; their inner most longings; their behavior; etc. He identified himself as one of them (I am the good Shepherd). He was born in a manger: first visitors were shepherd; and he was with the sheep. Heavenly Father is like the shepherd when it comes to seeking the sheep that is lost.

நற்செய்தி வாசகம்: மத்தேயு 18:12-14

வழிதவறி அலையாத தொண்ணூற்றொன்பது ஆடுகளையும் பற்றி மகிழ்ச்சியடைவதைவிட வழி தவறிய அந்த ஓர் ஆட்டைப் பற்றியே மிகவும் மகிழ்ச்சியடைவார் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.

இடையர்களைப்பற்றி இயேசு நன்கு அறிந்திருந்தார். அவர்களைப் பற்றி@ அவர்களின் மனநிலை@ அவர்களின் வாழ்க்கை முறை எல்லாம் அறிந்திருந்தார். அவர்கள் ஆடுகளுக்காக வாழ்ந்தார்கள். ஆடுகளுக்கு எது நடந்தாலும் அவர்கள் பாதிக்கப்பட்டார்கள்> தவறிய ஒரு ஆடுகூட அவர்களுக்கு முக்கியம். தவறிய ஒரு ஆடு மற்ற எல்லா ஆடுகளையுளும்விட மகிழ்ச்சிதரக் கூடியது@ கண்டுபிடிக்கப்பட்டால்.

GOSPEL READING: LUKE 1:26-38

For nothing will be impossible for God.” Mary said, “Behold, I am the handmaid of the Lord. May it be done to me according to your word.”

Mary was a virgin but she was betrothed to a man named Joseph. She was a historical person with sociological background and controlled by geographical and temporal limits. Such a person was encountered by an eternal, limitless, beyond space and time God. At this juncture she could only utter ‘I am the handmaid of the Lord’.

Mary believed in a God who created the heavens and the earth. She believed in a God who redeemed her ancestors from slavery. She believed in a God who walked along with her forefathers through the thick and thin of the history. She believed in a God who controlled the nature and history. Nothing was impossible for this God. When such a God addressed her she could only say ‘I am the handmaid of the Lord’.

நற்செய்தி வாசகம்: லூக்கா 1:26-38

ஏனெனில்> கடவுளால் இயலாதது ஒன்றுமில்லை” என்றார். பின்னர் மரியா> ‘நான் ஆண்டவரின் அடிமை@ உம்சொற்படியே எனக்கு நிகழட்டும்” என்றார்.

மரியா படைப்பின் கடவுளை நம்பினாள். தனது முன்னோரை அடிமைத்தனத்திலிருந்து மீட்ட கடவுளை நம்பினாள். தனது முன்னோரோடு வரலாறு படைத்த கடவுளை நம்பினாள். இயற்கையிலும் வரலாற்றிலும் தன்னை வெளிப்படுத்திய கடவுளை நம்பினாள். கடவுளால் இயலாதது ஒன்றுமில்லை என்று நம்பினாள். இந்த கடவுளை எதிர்கொள்ளும்போது> ‘நான் ஆண்டவரின் அடிமை@ உம்சொற்படியே எனக்கு நிகழட்டும்” என்று மட்டும்தான் சொல்ல முடிந்தது.