Breaking the Word

GOSPEL READING: LUKE 9:22-25

Jesus speaks of suffering, rejection, being killed, and taking up the cross. All these seem to make one feel unhappy about being the disciple. At the end, all these are the signs or steps to follow Jesus. Suffering is personal though causes may be from outside. Rejection is from others and they are noticeable. Death is the end in human terms.

But the world of today speaks of alleviating suffering. It speaks of including everyone and speaks of equality, fraternity and solidarity. Every effort is made to postpone death because no one can escape it. This way of living a life (save ones life) is finally a waste. The life that Jesus speaks of is a life with a purpose, a life with God, a life for God and that is the real gain of oneself.

இயேசு துன்பப்படுதலையும்> உதறித் தள்ளப்படுதலையும்> கொலைசெய்யப்படுதலையும்> சிலுவையையும் பற்றிப் பேசுகிறார். ஆனால் இன்றைய உலகம் துன்பத்தை அகற்றுதலிலும்> சமத்துவ சகோதர வாழ்வையும்> உலகு சார்ந்த நீடிய வாழ்வையும் பற்றி போதிக்கிறது. உண்மையைக்கூறின் இயேசுவும் வாழ்வைப்பற்றித்தான் பேசுகிறார். வhழ்வு என்பது இயேசுவுக்கு இறைசார்ந்தது> இறைவனுக்காக> ஒரு நோக்கத்துக்காக. அதுதான் தனிமனித வாழ்வின் பயன்.

GOSPEL READING: MATTHEW 6:1-6, 16-18

Almsgiving, prayer and fasting are the three major religious practices in the Jewish religion. Practices in a religion make one whole and integral. Also these practices make one to relate to God, to one another and within oneself.

Almsgiving makes the doer to relate to the poor and the needy. It makes him feel with the needy and makes the doer to go down to level of the needy and to associate with him. Almsgiving builds up an attitude towards the poor.

Prayer makes one to relate to God. Prayer is in fact relationship with God and that is why praying is a mystery. This relationship is personal and secret. Relationship with God is not for public show. Religious practices have only one goal: right relationship.

Fasting and doing penances are to build right relationship within oneself. Whatever one does for oneself should make him integral. There should be cohesion in his doing and saying. His religious practices (fasting etc) are not for others. It is for himself only.

அறச்செயல்கள் (தர்மம் செய்தல், இறைவேண்டல், நோன்பு இருத்தல்) எல்லாமே உறவை வளர்க்கவே. தர்மம் செய்தல் அடுத்திருப்பவரோடு (ஏழைகளோடு) உறவை வளர்க்கிறது. இறைவேண்டல் இறைவனோடு சரியான உறவை வளர்க்கிறது. நோன்பு இருத்தல் தனக்குள்ளே உள்ள உறவை சரிசெய்கிறது. சரியான உறவுதான் வாழ்வின் நோக்கம் அதுவே அறச்செயல்களின் குறிக்கோள்.