Breaking the Word – Page 2153 – Rev. Dr. Victor Antonyraj SDB

10.03.2012 FATHER CELEBRATES

Posted under Reflections on March 9th, 2012 by

GOSPEL READING: LUKE 15:1-3, 11-32

Father, in the parable, is a wealthy man. He has property, he has workers under him and the house is ever ready for a celebration. He respects the feeling of his sons. He knows that the sons have their freedom even to go away from him (with a part of the property that belonged to him/ his due). Even though he respects the freedom he does not abandon his son. He is ever ready to get him back, provided the son chooses freely, on his own to come back to him.

The eldest son is a faithful man. He is disciplined so to say to obey the customs of the family yet he cannot adjust to the situations of the others. According to him what is right is right and the situation of the other is not taken into consideration. He is righteous but irreconcilable.

The youngest son is a spendthrift. Life is for him the present moment only; not the past for he does not care for his father; not the future for he never cared for it. He is ever ready for reconciliation. He is ready even to come down to the level of a slave. He accepts his limitations and failures.

The father celebrates the return of the son. He does not worry about the past of his son and he wants the elder son also to join in the celebration rather than judging the past. The father celebrates.

நற்செய்திவாசகம்: லூக்கா 15:1-3> 11-32

தந்தை பிள்ளைகளை மதிக்கிறார். அவர்களது உரிமையை மதிக்கிறார். அவர்களை தங்களது விருப்பத்திற்கேற்ப வாழவிடுகிறார். ஆனால் எல்லாரும் ஒன்றித்திருப்பதையே விரும்புகிறார். ஒன்றிப்பு கொண்டாடப்படவேண்டிய ஒன்று. ஒன்றிப்பு அதிலும் உறவில் ஒன்றிப்பு ஒரு விழா போன்றது.

09-03-2012 VINEYARD

Posted under Reflections on March 8th, 2012 by

Gospel Reading: Mt 21:33-43, 45-46

In this parable, Jesus speaks about a vineyard. The listeners particularly the Jews will immediately get the context. They know that it reflects the people of Israel (Is 5). God has chosen Israel to bear fruit. They were supposed to reveal God to the people. They were not chosen for a privilege but for a mission. The mission was to bear fruit and the fruit was supposed to be for the other people.

The leaders of the people of Israel refused to give the fruit to the workers whom the owner sends. Instead they beat up the workers; they kill them and stone them. The disrespect to the workers was disrespect to the owner. This is clearly seen in their treatment to the son of the owner. The people of Israel, particularly the leaders played the role of the owner and not the role of tenants and that is where they are punished. The owner (son of the owner) always remains the corner stone.

நற்செய்தி : மத் 21: 33-43,45,46

இயேசு இந்த உவமை வழியாக இஸ்ராயேல் மக்களைப் பற்றியும் அவர்களுடைய தேர்வு, தேர்வு நிமித்தம் அவர்களுக்கு கொடுக்கப்படுகின்ற பணியைப் பற்றியும் பேசுகிறார். இஸ்ராயேல் மக்கள் திராட்சை தோட்டமாய் (எசா 5) தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது கனிதரவே. அதாவது இறைவன் இருக்கிறார் என்பதை வெளிப்படுத்தவே. அந்த கனியைப் பெறத்தான் பணியாளர்கள் (இறைவாக்கினர்) அனுப்பப்படுகிறார்கள். ஆனால் இஸ்ராயல் மக்களின் தலைவர்கள் பணியாளர்களைத் துன்புறுத்துகிறார்கள் (கனி தர – இறைவனை வெளிப்படுத்த – மறுக்கிறார்கள்). தோட்ட உரிமையாளர் (அவருடைய மகனும்) தலைவர்களைத் தண்டிக்கிறார்கள். உரிமையாளர், அவரது மகன்தானே மூலைக்கல். இறைவனே எல்லாவற்றிக்கும் அடித்தளம் என்பதை வெளிப்படுத்துவதே நமது பணியும் கூட.