Breaking the Word

GOSPEL READING: MATTHEW 26:14-25

The scene of Last Supper presents an image of friendship, sharing and togetherness. It should have been a moment of joy and happiness. But they are distressed. It was because of betrayal (He who has dipped his hand into the dish with me is the one who will betray me).

Betrayal will always go side by side with friendship. Of the two one becomes a true friend and the other becomes a false friend (betrayer). Betrayer is as good as being not born (but woe to that man by whom the Son of Man is betrayed. It would be better for that man if he had never been born).

நட்பு பகிர்வு ஒற்றுமை போன்றவைதான் இறுதி இரவு உணவின்போது காணவேண்டிய பண்புகள். ஆனால் நட்பும் காட்டிக்கொடுத்தலும் எப்போதும் கைகோர்த்துச் செல்பவை. எங்கே நட்பு உண்டோ அங்கே காட்டிக்கொடுத்தலும் உண்டு. காட்டிக்கொடுப்பவன் அழிவுக்குச் சமம் (அம்மனிதன் பிறவாதிருந்தால் அவனுக்கு நலமாயிருந்திருக்கும்).

GOSPEL READING: JOHN 13:21-33,36-38

Jesus is at table with his disciples. He is talking to them about all that is going to take place. He is overwhelmed with feelings. Since they are his disciples he is talking to them about friends and friendship. He is also dealing with them how friendship should be lived.

At this juncture he is also telling them the evils of friendship. The two great evils against friendship are betrayal and denial. There is only a hair-line difference between friendship and betrayal. Betrayer will not be recognized easily (Some thought that since Judas kept the money bag, Jesus had told him, “Buy what we need for the feast,” or to give something to the poor). And so also the one who denies. Repentance will bridge.

நட்பின் பிண்ணனியில் உணவு பகிரப்படுகிறது. ஆனால் நட்புக்கும் காட்டிக்கொடுப்பவனுக்கும் இடைப்பட்ட தூரம் குறைவுதான். அதேபோல்தான் மறுதலிப்பவனுக்கும். யார் காட்டிக்கொடுப்பான் யார் மறுதலிப்பான் என்று புரிதல் கடிணம். ஆனால் நட்பு காட்டிக்கொடுத்தல் மறுதலித்தல் இவைகளிடையே ஒரு உறவு உண்டு.