Breaking the Word

GOSPEL READING: MARK 6:30-34

Apostles had just returned after their missionary expedition. They were like good stewards reported the happening. Jesus also invited them to go away to the deserted place to rest a while. For the people of Israel desert was a place of God experience (forty years in the desert after exodus, John the Baptizer was in the desert, Jesus himself was there for forty days etc). It was also place of rest. There was nothing in the desert and there was no one to disturb and hence it was a place of rest.

But Jesus, on arrival, found the place with crowds of people. Even a place of rest became a place of people with movements. Desert is also the place where one could get lost. The people who were in big number were of this type. They were not there for rest but they were lost (in their lives). They were like sheep without shepherd. So Jesus turned the place of rest into a place of ministry and activity. He had compassion on them. Compassion makes the desert into bee-hive of activities.

‘நீங்கள் பாலைநிலத்திலுள்ள தனிமையான ஓர் இடத்திற்குச் சென்று சற்று ஓய்வெடுங்கள்” என்று இயேசு கூறுகிறார். பாலைநிலமானது இறைஅனுபவ இடமாக இருந்தது. பாலைநிலமானது ஓய்வெடுப்பதற்கு தனிமையான இடமாக இருந்தது. பாலைநிலமானது ஆடுகள் (ஆயரில்லாததால்) அங்கும் இங்கும் திரிகின்ற இடமாகவும் இருந்தது. இயேசு இதை ஒரு பணித்தளமாக மாற்றுகின்றார். அவர்கள் மீது பரிவு கொண்டார். பரிவு பாலைநிலத்தை பணித்தளமாக்குகிறது.

GOSPEL READING: MATTHEW 12:14-21

Whatever happened in the life of Jesus was to fulfill the scriptures. This is how the early followers experienced and believed. Jesus’ withdrawing from the crowd and going into solitude was to fulfill the scriptures. In Jesus retiring into privacy the word of God was fulfilled. This was to show how mild and quiet he was and yet how successful his mission was.

His mission was to bring justice to victory and that he did through all means. In this passage he was tested by the Pharisees. There were moments when Jesus criticized the Pharisees in public and sent out ‘woes’ against them. He called them as hypocrites. Here he is seen as so mild, gentile and humble that he withdrew into silence. This opens up the new mission among the gentiles.

இயேசுவின் வாழ்வில் நடக்கும் எல்லாமே இறை வார்த்தையை நிறைவுசெய்ய. பரிசேயர்களை பொது இடங்களில் சாடிஇருக்கிறார். ஆனால் இங்கே பரிசேயர்கள் அவருக்கு எதிராக திட்டங்கள் தீட்டும் போது அவர் தனித்து சென்று விடுகிறார். இங்கு அவர் தாழ்ச்சியோடும்> அமைதியாகவும் இருப்பார் மேலும் இவர் சண்டைசச்சரவு செய்யமாட்டார்@ கூக்குரலிடமாட்டார்@ தம் குரலைத் தெருவில் எழுப்பவுமாட்டார். இதுவும் இறைவார்த்தையை நிறைவு செய்யவே.